Op de Hablo Hoeve aan de Bazeldijk te Hoogblokland fokken Ad
en Coby van der Haven Swifterschapen. Na omstreeks 1975 gestart te zijn met 'Boeren Texelaars' werd in 1979 de eerste Vlaamse ram aangeschaft. Door contact met Dhr. ir. Bekendam van de
universiteit van Wageningen kwamen we in aanraking met de kruising Texelaar x Vlaams melkschaap. Dhr. Bekedam deed onderzoek op de Dr. Ir. Minderhout hoeve te Swifterband om door middel van een
kruising de vervelende eigenschappen van het toenmalige Texelse schaap snel te verbeteren. De vruchtbaarheid moest omhoog en de geboorteproblemen verminderen.
In 1981 lammerden de eerste F1 dieren af. De resultaten waren
verbluffend. Van de 8 jonge F1 ooien kregen we 15 lammeren, 7 x een tweeling en 1x een eenling. Dat dit zeer productieve dieren waren bewijst hun gezamenlijke levensproductie van 136 lammeren in
53 worpen. Dit zal mede het gevolg van het heterosiseffect zijn. Deze vruchtbare ooien zijn de basis van onze Swifterfokkerij.
Toen in 1982 onder aanvoering van Dhr. Bekendam het
Swifterstamboek werd opgericht waren wij dan ook bij de oprichters. Wij kregen het bedrijfsnummer 8507.
Medio jaren tachtig kwam de zwoegerziekte bestrijding. Na
enige aarzeling hebben wij toen enkele jaren zwoegervrij opgefokt. De ooilammeren en ook een aantal rammen werden direct na de geboorte bij de ooi weggehaald en in een andere schuur aan de lambar
opgefokt. Na drie jaar hebben we de koppel oude ooien verkocht en waren we zwoegervrij. Het is veel werk geweest, maar de vraag naar zwoegervrije fokdieren was toen zo groot dat jarenlang de
lammeren al voor de geboorte verkocht waren. De later veel ingezette ram 8507 4184 was een van de
lambarlammeren. Deze ram is gebruik voor KI en heeft verschillende keren op tentoonstellingen het Swifterstamboek vertegenwoordigd. Hij woog op een bepaald moment 142 kilo.
We zijn altijd wel in om wat nieuws te proberen, anders waren
we ook niet met Vlaamse rammen gaan fokken. De Flevolander was natuurlijk onze concurrent. Naast diverse nadelen ten opzichte van de Swifter heeft dit ras één voordeel. Het bronsseizoen is veel
langer, waardoor drie keer in twee jaar aflammeren, zonder kunstgrepen kan worden gerealiseerd. Eind tachtiger jaren hebben we geprobeerd of we doormiddel van selectie dit ook bij de Swifter
konden realiseren. Al na enkele jaren hadden we een flink aantal Swifters met een langer bronstseizoen. Tegelijkertijd hebben we ook nog een kruising met de Romanov getest. Dit leverde Swifnovs
op die een lang bronstseizoen hadden en veel lammeren gaven. Echter de markt had toen niet of nauwelijks belangstelling voor Swifters met een lang bronstseizoen of voor Swifnovs. Dus het
fokmateriaal had geen meerwaarde, terwijl er voor ons wel meer werk en meer kosten aanzaten. Dus experiment geslaagd, maar toch daarmee gestopt.
In de jaren negentig was het Swifterstamboek het eerste
stamboek dat serieus aan scrapie bestrijding ging doen. De oorzaak was dat enkele swifterfokbedrijven last hadden van scrapie onder de schapen, waardoor er veel dieren uitvielen. Ook wij lieten
onze schapen testen op het scrapie gen en na een paar jaar waren al onze dieren scrapievrij. Scrapie werd toen als oorzaak aangewezen van de gekke koeienziekte en het werd landelijk verplicht dat
alle dekrammen scrapievrij moesten zijn. Er was toen veel vraag naar scrapievrij fokmateriaal.
12 juli 2019:
Alle ooilammeren zijn verkocht en al geleverd.
Rammen zijn er nog genoeg, zowel gekeurde als ongekeurde rammen.
De gekeurde rammen kunnen gebruikt worden voor het fokken van stamboek schapen.
De ongekeurde zijn prima dekrammen voor mensen die niet aan stamboek en registratie doen.
